เดลินิวส์ ฉบับวันที่ 02 กันยายน พ.ศ. 2564
ผศ.ธงเทพ ศิริโสดา อาจารย์ประจำคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี (มทร.ธัญบุรี) เล่าว่า ในพื้นที่บ้านค้อ ตำบลดงบัง อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี มีการทำเสื่อลำแพนเป็นภูมิปัญญาเดิมอยู่แล้ว ถ้ามีการเปลี่ยนแปลงความเป็นเสื่อลำแพนให้เกิดรูปแบบใหม่ทางการตลาด เกิดเอกลักษณ์ สร้างโอกาสให้กับชุมชนโดยนำเอาดีไซน์งานสร้างสรรค์มาสร้างจุดเด่นให้กับชุมชน “ปัจจุบันตลาดมีความต้องการสร้างเอกลักษณ์กับงานวัฒนธรรมในปัจจุบันมีบทบาทต่องานออกแบบให้สินค้า สิ่งเหล่านี้เป็นการสร้างองค์ความรู้จากการต่อยอดภูมิปัญญาท้องถิ่นเป็นทุนทางวัฒนธรรมซึ่งหากสามารถสร้างเอกลักษณ์ให้กับผลงาน ถือว่าเป็นข้อได้เปรียบทางธุรกิจ การสร้างผลิตภัณฑ์คิดค้นด้วยหลักการวิทยาศาสตร์และความรู้สมัยใหม่ เพื่อพัฒนาประเทศในรูปแบบของการพึ่งพาตนเอง” จากการลงพื้นที่ทำวิจัยและพูดคุยกับกลุ่ม ในการออกแบบรีสอร์ทใช้วัสดุลำแพนบ้านค้อ ข้อดีของเสื่อลำแพนบ้านค้อคือลมสามารถทะลุผ่านทำให้เย็น มีความคงทน ขายความเป็นรากฐานของชุมชน โดยผลงานทั้งหมดได้ยื่นจดสิทธิบัตรเป็นที่เรียบร้อยแล้ว สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ มทร.ธัญบุรี ผศ.ธงเทพ โทร.08-5503-2236 อีเมล Thongtep_S@rmutt.ac.th
ทีมวิจัยประกอบด้วย อาจารย์กฤติน วิจิตรไตรธรรม น.ส.รวินันท์ ลอยเมฆ และ น.ส.ธณัญญา สุขินันท์ คณะสถาปัตยกรรม ศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี (มทร.ธัญบุรี) ได้ทำการออกแบบทั้งหมด 6 รูปแบบ ซึ่งชาวบ้านในชุมชนเลือกมา 3 รูปแบบ เพื่อให้เหมาะกับภูมิอากาศสภาพแวดล้อม ปัจจุบันได้ทำการออกแบบและสร้างอาคารเสื่อลำแพนบ้านค้อต้นแบบ ความสูง 5 เมตร ยาว 7 เมตร ออกแบบด้วยโครงสร้างเหล็ก และภายในได้มีการออกแบบเป็นเฟอร์นิเจอร์น็อกดาวน์ด้วยวัสดุเสื่อลำแพนบ้านค้อทั้งหมด สามารถถอดประกอบเองใช้เวลาประกอบเพียง 1 วัน ราคาเพียง 200,000 บาท บ้านน็อกดาวน์ตามท้องตลาดราคาอยู่ที่ 300,000 บาท องค์ความรู้ทั้งหมดชาวบ้านสามารถทำได้เอง เพื่อสร้างรายได้ให้กับทางกลุ่มเสื่อลำแพนบ้านค้อ จังหวัดปราจีนบุรี
อาจารย์กฤติน กล่าวเพิ่มเติมว่า แนวคิดที่จะผลิตเป็นแผ่นโซลิดวอลล์เพื่อใช้ในการทดแทนวัสดุที่มีอยู่ในปัจจุบันเป็นการเสริมสร้างมูลค่าแล้วทำรายได้ใหม่ ๆ ให้เกิดขึ้น รวมถึงพัฒนาวัสดุใหม่ ๆ ให้เกิดขึ้นในวงการก่อสร้างด้วยการนำผงไม้ไผ่ที่เหลือจากการทำเสื่อลำแพน มาอัดแทนการใช้วัสดุเดิม ๆ ที่มีอยู่ ข้อดีของวัสดุที่นอกเหนือจากมาตรฐานความแข็งแรง คงทนเทียบเท่าวัสดุมาตรฐานทั่วไปในการก่อสร้างแล้วยังใช้ทำเฟอร์นิเจอร์ มีการปิดผิวด้วยเสื่อลำแพนซึ่งมีลวดลายในความเป็นเอกลักษณ์ของชุมชนสามารถพัฒนาลวดลายใหม่ ๆ ขึ้นมาได้
น.ส.รวินันท์ เล่าว่า เมื่อมีตัวอาคารควรมีเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งภายใน นำวัสดุเสื่อลำแพนบวกกับวัสดุที่เป็นปัจจุบันก็คือ เหล็ก วัตถุประสงค์คือต้องการนำมาใช้ในรีสอร์ทสามารถเข้าถึงลูกค้า และเป็นการเพิ่มมูลค่าสู่ธรรมชาติ แนวคิดออกแบบเฟอร์นิเจอร์ ต้องการพัฒนาเฟอร์นิเจอร์ที่อยู่ภายในอาคารรีสอร์ท หรือภายในบ้านได้ด้วย แนวคิดคือวิถีชีวิตบวกธรรมชาติ วิถีชีวิตการจักสานของคนในชุมชน ธรรมชาติคือวัสดุที่มีอยู่ในพื้นถิ่น เฟอร์นิเจอร์จากเสื่อลำแพนสำเร็จรูปที่สามารถถอดประกอบเองโดยได้ทำการสืบค้นข้อมูลและศึกษาจากแนวคิดที่มีการทำเฟอร์นิเจอร์ของรสนิยมของคนปัจจุบัน.
