ไทยรัฐ (กรอบบ่าย) ฉบับวันที่ 05 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560
ฮัลโหล ฮัลเหล …..ลมหนาวๆพัดผ่านสัมผัสผิวกาย ทำเอา มิสฟูลมูน ฟิลลิ่งเก๋กู๊ด ซะจริงจริ๊ง
ไม่พูดพร่ำทำเพลง ขอบรรเลงคีย์บอร์ด พาสาวเมืองเหนือ หน้าหวานๆ ผิวขาวๆ ราวหยวกกล้วย มานำเสนอ
“น้องดา”… ธมลวรรณ แซ่ว่าง สาวชนเผ่าม้ง อ.เชียงคำ จ.พะเยา ปัจจุบันกำลังศึกษาปีที่ 3 สาขาวิชาวิศวกรรมสิ่งทอ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคล (มทร.) ธัญบุรี
เพราะเส้นทางชีวิตคนเราไม่ได้โรยด้วยกลีบดอกไม้ สาวม้งหน้าหวาน จึงต้องสู้ชีวิต ทั้งขวนขวายขยันอ่านหนังสือ ค้นคว้าหาความรู้รอบด้าน เพื่อผลักดันตนเอง ไปสู่ความสำเร็จในการเรียน มุ่งหวังที่จะนำความรู้ที่ได้พัฒนาหมู่บ้าน และในที่สุดก็สมความปรารถนาเรียนได้เกรดเฉลี่ย 4.00
น้องดา เล่าว่า “ที่บ้านประกอบอาชีพทำนา ทำไร่ ในครอบครัวมีพี่น้อง 21 คน ซึ่งพ่อมีภรรยา 3 คน หลังจากเรียนจบชั้นมัธยมชั้นปีที่ 6 จากโรงเรียนเชียงคำวิทยาคมแล้ว ที่บ้านไม่อยากให้เรียน จึงพยายามทำงานในโรงงานแห่งหนึ่งกับพี่สาว ที่กรุงเทพมหานคร พอเก็บเงินได้จึงเข้าเรียนมหาวิทยาลัย และระหว่างที่เรียนก็รับงานพิเศษจากอาจารย์ รับแปลเอกสาร และเมื่อมีเวลาว่าง ก็ไปช่วยทำเอกสารที่กองพัฒนานักศึกษาของคณะ”
ความตั้งใจของเธอ คือ หมั่นบอกกับตัวเองเสมอว่า “ต้องเรียนให้สูงที่สุด และต้องนำความรู้ที่ได้ไปพัฒนาหมู่บ้าน ซึ่งทางชนเผ่ายึดอาชีพการปักผ้า ดังนั้นจึงอยากจะเผยแพร่พัฒนาผ้าลายปักให้เป็นที่รู้จักในวงกว้างมากขึ้น”
คนทำความดี ก็ย่อมตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ปัจจุบัน น้องดา ได้รับความช่วยเหลือจากกองทุนสมเด็จพ่อ ร.5 (เชียงคำ) จนกว่าสำเร็จการศึกษา แถมได้รับทุนให้เปล่าจากกองทุนพัฒนานักศึกษา มทร.ธัญบุรี และเงินจากกองทุนเงินให้กู้ยืมเพื่อการศึกษา (กยศ.) ช่วยพยุงให้ไปถึงฝั่งจนจบปริญญาตรี นอกจากนี้ เธอยังตั้งใจนำเงินส่วนหนึ่งที่ได้มาจะเก็บและช่วยน้องสาวที่กำลังเรียนอยู่ในคณะเดียวกันด้วย
ฟ้าหลังฝนย่อมดีงามเสมอ มิสฟูลมูน เชื่อแบบนั้น และขอ เชียร์อัพ ให้ น้องดา สู้สู้ สุดใจค่า.มิสฟูลมูน
